„...kocham Wisłę warszawską
i oderwany od Warszawy
odczuwam żrącą tęsknotę.
Warszawa jest moja i ja jestem jej.
Powiem więcej: jestem nią.
Razem z nią cieszyłem się i smuciłem,
jej pogoda była moją pogodą,
jej deszcz i błoto moimi też.
Z nią razem wzrastałem. (...)
Warszawa była terenem
czy warsztatem mojej pracy,
tu miejsce postoju,
tu groby.”
Ś.P.